اگر به یک فروشگاه مدرن تلفن همراه بروید و با محصولات ارائه شده آشنا شوید، مشخصات اکثر دستگاه های موجود در ویندوز نشان می دهد: "نوع صفحه - خازنی". برای کسانی که اغلب دستگاه های ارتباطی تلفن همراه را تغییر می دهند، این اصطلاح به خوبی شناخته شده است، اما اگر فردی به دنبال خرید همه چیز جدید نبود، و راه حل های اثبات شده را ترجیح می داد چه؟
او فقط می تواند حدس بزند: "صفحه نمایش خازنی - چیست؟"
فناوری ورود داده
اصل تایپ لمسی اکنون در همه جا استفاده می شود. به عنوان مثال، دستگاه های خودپرداز یا دستگاه هایی برای انجام انواع پرداخت ها که روی پنل های آنها حداقل دکمه وجود دارد و با کلیک بر روی تصویر مربوطه اعداد مورد نیاز را وارد می کنند، تقریباً در هر فروشگاه بزرگی یافت می شوند. صفحه های خازنی برای اولین بار در دهه 1970 ارائه شدند، اما به دلیل دقت ناکافی در تشخیص ناحیه فشار و پیچیدگی اجرا، محبوبیت پیدا نکردند. اما کار برای بهبود این راه حل ادامه یافت.
حسگرها در تلفن ها
هنگامی که مدل های دستگاه های ارتباطی تلفن همراه با صفحه نمایش بزرگ ظاهر شدند، بلافاصله مسئله ارگونومی مطرح شد. البته می شد کاهش پیدا کردیک بلوک کوچک از دکمه‌ها، اما این به منفی‌ترین شکل بر قابلیت استفاده تأثیر می‌گذارد. راه حل های سازش استفاده شد - به اصطلاح "لغزنده"، اما این باعث شد که دستگاه بیش از حد ضخیم باشد و به دلیل نیاز به استفاده از اتصال متحرک مکانیکی، آن را کمتر قابل اعتماد کرد. تولیدکنندگان شروع به جستجوی راه حل کردند. و پیدا شد. معلوم شد که آنها صفحه نمایش های لمسی هستند که در آن زمان به طور قابل توجهی بهبود یافته و برای تلفن ها مناسب بودند.
مقاومت در برابر فشار
نخستین مدل های اینگونه صفحه نمایش ها بر اساس اصل مقاومتی ساخته شدند. با توجه به تعدادی از ویژگی ها، چنین حسگرهایی هنوز هم استفاده می شوند. صفحه نمایش مقاومتی ساختاری از دو صفحه کاملاً شفاف تشکیل شده است: صفحه بیرونی که فشرده شده است انعطاف پذیر است و داخلی برعکس سفت و سخت است. فضای بین آنها با یک ماده دی الکتریک شفاف پر شده است. یک لایه رسانا از داخل با کندوپاش روی هر دو صفحه رسوب می کند. به روش خاصی توسط هادی ها به کنترلر متصل می شود که دائماً ولتاژ پایین را به لایه ها می رساند. همه این "ساندویچ" روی صفحه نمایش اصلی ثابت شده است. هنگامی که فردی روی قسمتی از صفحه نمایش فشار می دهد، صفحات در یک نقطه خاص لمس می شوند، جریانی ایجاد می شود. با تعیین مقادیر مقاومت در امتداد دو محور دکارتی، می توان با دقت کافی متوجه شد که فشار دقیقا در کجا رخ داده است. این داده ها به برنامه در حال اجرا منتقل می شود و سپس آن را پردازش می کند.
حسگرهای مقاومتی ارزان هستندتولید، عملکرد عالی در دماهای پایین.
صفحه نمایش خازنی
حسگرهایی که بر اساس اصل خازنی کار می کنند بسیار عالی تر هستند. پدهای لمسی در لپ تاپ ها نمونه بارز این راه حل ها هستند. در سایت های خارجی، در ویژگی های گوشی های دارای این فناوری، "ظرفیت" نشان داده شده است. برخلاف محلول مقاومتی که در بالا توضیح داده شد، پرس مکانیکی در اینجا کاملاً بی ربط است. در این مورد، از خاصیت بدن انسان برای تجمع بار الکتریکی استفاده می شود که به عنوان یک خازن کلاسیک عمل می کند. صفحه نمایش های خازنی دوام بیشتری دارند، "پاسخگویی" عالی دارند. دو روش اجرا وجود دارد: سطحی و طرح ریزی. در حالت اول، یک لایه شفاف از مواد رسانا بر روی سطح شیشه یا پلاستیک اعمال می شود. دائماً دارای پتانسیل الکتریکی از کنترلر است. کافی است با انگشت خود نقطه صفحه نمایش را لمس کنید، زیرا باتری به بدن انسان نشت می کند. می توان آن را به راحتی تعیین کرد و مختصات را می توان به یک برنامه در حال اجرا منتقل کرد. صفحات خازنی پروجکشن متفاوت عمل می کنند. در پشت شیشه بیرونی نمایشگر شبکه ای از عناصر حسگر شفاف قرار دارد (آنها را می توان در یک زاویه و نور مشخص مشاهده کرد). اگر نقطه را لمس کنید، در واقع یک خازن تشکیل می شود که یکی از صفحات آن انگشت کاربر است. ظرفیت در مدار توسط کنترلر تعیین و محاسبه می شود. این راه حل به شما امکان می دهد فناوری "چند لمسی" را پیاده سازی کنید.
