ما وقت نکردیم متوجه شویم که چگونه سیستم های ردیابی ماهواره ای، فناوری های مکان یابی بی وقفه وارد زندگی ما شده اند و در آن ریشه دوانده اند. تقریباً تمام ابزارهای مدرن مملو از ناوبرهای GPS هستند. پس از آنها دستگاه های محبوب دیگری مانند ردیاب ها، چراغ های ردیابی، سیستم های مانیتورینگ تلفن و غیره قرار می گیرند. دیگر کسی را متعجب نمی کند که خودرویی با تجهیزات مناسب ساخته شده را می توان به راحتی با استفاده از سیستم های ردیابی شناسایی کرد.
راحتی یا خطر؟
از یک طرف، راحتی بیشتری را برای مردم به ارمغان می آورد. به عنوان مثال، با ارسال نامه یا بسته از طریق پست، می توانید در هر زمان دقیقاً متوجه شوید که پیام شما کجاست. برای این کار از یک سیستم ردیابی برای محموله ها استفاده می شود. با مراجعه به سایت در اینترنت و گرفتن شماره اختصاصی منحصر به فرد، تمام اطلاعات مربوط به مسیر نامه یا مرسوله را دریافت خواهید کرد.
از سوی دیگر، چنین کنترل کامل فزاینده ای نمی تواند باعث ایجاد اضطراب در میان افرادی شود که به حریم خصوصی زندگی شخصی خود اهمیت می دهند.ارتباطات در شبکه‌های اجتماعی، مکاتبات ایمیلی، مکالمات در سرویس‌های راحت مانند اسکایپ، واتس‌اپ و غیره، همراه با راحتی و دسترسی، متاسفانه خطر بزرگی را برای مردم در آینده به همراه دارد.
بیایید برخی از سیستم های ردیابی و اصل کلی عملکرد آنها را در نظر بگیریم.
GPS
GPS یک سیستم موقعیت یابی جهانی آمریکایی است که توسط وزارت دفاع ایالات متحده اداره می شود. از سی و دو ماهواره در فضای اطراف زمین تشکیل شده است. آنها توسط ایستگاه های ویژه کنترل می شوند. این سیستم ابزارهای مختلف و سایر وسایل الکترونیکی را که کاربران در اختیار دارند کنترل می کند و از طریق آنها ردیابی انجام می شود.
در ابتدا هدف این پروژه دستیابی به اهداف نظامی بود. اما به تدریج بخشی از آن به غیرنظامیان تغییر جهت داد.
GLONASS
این یک سیستم ردیابی خودروهای داخلی است که هدف آن ارائه کمک های اضطراری در صورت بروز تصادف رانندگی است. از ابتدای سال 1394 به بهره برداری رسیده است. این دستگاه ها در حال حاضر در کارخانه بر روی خودروهای جدید داخلی نصب شده اند. و در آینده همه خودروها باید این تجهیزات را داشته باشند. در سال های آینده، سیستم ردیابی خودروی اروپایی eCall نیز شروع به کار خواهد کرد. بنابراین، انحصار ایالات متحده با GPS خود به تدریج از بین می رود.
ردیاب‌ها، چراغ‌ها و موارد دیگر
علاوه بر سیستم‌های ردیابی خودرو که قبلاً تحت هدایت دولت هستند و تقریباً اجباری هستند،بسیاری از دستگاه های دیگر که به لطف سیستم ماهواره ای کار می کنند. البته کار آنها ضبط و در حافظه بلند مدت ثبت می شود. اما غیرنظامیان، به دنبال منافع خود، چنین ابزارهایی را برای دستیابی به اهداف شخصی به دست می آورند. این می تواند مراقبت از عزیزان و اموال آنها باشد. اما برخی از سیستم‌های ردیابی برای اهداف غیرقانونی نیز استفاده می‌کنند.
آنها برای چیست؟
مثلاً برای دفاتر و مراکز خرید. در اینجا، چنین دستگاه هایی مدت هاست که به تجهیزات امنیتی ضروری تبدیل شده اند. آنها همچنین با موفقیت در کشور یا در خانه نصب می شوند. اگر یک مزاحم وارد محوطه شود، سریعتر از آن که بتواند فرار کند دستگیر می شود. یک سیستم هشدار بی صدا خاموش می شود و شرکت امنیتی موظف است به سیگنال پاسخ دهد.
ردیاب ها در قلاده حیوانات خانگی مورد علاقه شما قرار می گیرند تا نترسید که آنها خیلی دور فرار کنند و گم شوند. دستگاه هایی برای ردیابی کودکان وجود دارد. و سیستم های ردیابی خودرو که در بالا ذکر شد مزایای آشکاری دارند. آنها در صورت تصادف به خدمات و به عنوان مثال در مورد ترافیک آینده به راننده اطلاع می دهند. علاوه بر این، آنها اطلاعات مفید دیگری را ارائه می دهند.
Jammers
با این حال، همه این وضعیت را دوست ندارند، زمانی که افراد در تمام حرکات خود کنترل می شوند. بنابراین، همراه با دستگاه‌های ردیاب، به‌اصطلاح پارازیت‌ها یا «پارچه‌کننده‌های» سیستم‌های ردیابی خودکار به سرعت در حال محبوبیت هستند.
اصل عملکرد چنین دستگاه هایی با هدف ایجاد تداخل برای سیستم ماهواره ای است. تا به امروز، شما می توانید بسیاری از این دستگاه ها را پیدا کنید. صنعتگران داخلی اغلب چنین طرح هایی را به تنهایی انجام می دهند. می گویند هرکس حداقل کمی در مهندسی رادیو بفهمد، ساختن یک دستگاه مشابه دشوار نخواهد بود.
مشخص است که آزمایش‌هایی در آزمایشگاه آلمانی انجام شد، جایی که اثربخشی این دستگاه‌ها مورد آزمایش قرار گرفت. و ثابت شد که سیستم ردیابی ماهواره ای هنگام استفاده از یک پارازیت خوش ساخت بی فایده بوده است. این به کسانی که نمی خواهند دائماً تحت کنترل باشند، امیدوار می کند. اما اگر "جمر" در خودرو نصب شود، غیرقانونی می شود. و اگر بتوان مهاجم را محاسبه کرد، باید مسئولیت آن را بپذیرد.
نتایج تجربی نشان داده است که "پارچه ها" نه تنها برای یک خودرو اعمال می شود، بلکه با بسیاری از وسایل نقلیه دیگر نیز تداخل دارد. بنابراین، مکانیسم‌هایی به طور فعال برای شناسایی چنین دستگاه‌هایی در حال توسعه هستند.
چه کسی در این مبارزه پیروز خواهد شد: کسانی که سیستم ردیابی ماهواره ای را اجرا می کنند یا کسانی که چنین دستگاه هایی را برای فروش غیرقانونی و استفاده بعدی آنها ایجاد می کنند؟ مردم باید انتخاب کنند: از مواهب جدید تمدن برخوردار شوند یا از حقوق اجدادی خود دفاع کنند.
