سیستم های بلندگوی گران قیمت از بالاترین بخش قیمت مدت هاست که دیگر بلندگوهای ساده نیستند، نوعی جعبه که با یک جفت بلندگو صدا تولید می کند. مهندسان سال به سال تدبیر می کنند و صنعت و هر وسیله ای را به یک اثر هنری کوچک تبدیل می کنند که همه نمی توانند آن را تکرار کنند. انواع جدیدی از بلندگوها، راه های جدیدی برای خروجی صدا، تغییر در قدرت و دامنه و غیره و غیره وجود داشت. با گذشت زمان، یک ساختار چند جزئی کامل ظاهر شد که انواع مختلف سیستم های صوتی را توصیف می کرد. در واقع، این در مطالب زیر مورد بحث قرار خواهد گرفت.
رده بندی سخنرانان
بنابراین، ابتدا به جنبه‌های اساسی سیستم‌های آکوستیک نگاه می‌کنیم و تنها پس از آن متوجه می‌شویم که آنها چیستند و چگونه با یکدیگر تفاوت دارند.
انواع بلندگوهای زیر وجود دارد:
- سیستم های قفسه و کف. از نام مشخص است که آنها در اصل نصب در اتاق و اندازه آنها متفاوت هستند.
- همچنین، سیستم‌های آکوستیک در تعداد باندها (در واقع تعداد بلندگوها) متفاوت هستند - از یک تا هفت.
- دینامیک، الکترواستاتیک، مسطح واسپیکرهای دیگر، بسته به طراحی بلندگوها، که ممکن است اصلاً در هیچ دسته ای قرار نگیرند (همه به تخیل مهندسان بستگی دارد).
- بسته به طراحی آکوستیک کابینت ها، بلندگوها به سیستم هایی با کابینت باز، کابینت بسته، با طراحی باس-رفلکس، با هزارتوی آکوستیک و غیره تقسیم می شوند.
- همچنین، اسپیکرها بسته به وجود تقویت‌کننده صدای داخلی به دو دسته غیرفعال و فعال تقسیم می‌شوند.
بلندگوهای تک و چند طرفه
بلندگوهای یک طرفه به یک درایور مجهز هستند، و از آنجایی که تنظیم یک درایور برای بازتولید همه فرکانس ها به طور همزمان غیرممکن است، سازندگان مجبورند از چندین درایور با تنظیم متفاوت به طور همزمان استفاده کنند.
همچنین بلندگوهای دو طرفه (همچنین 3، 4) وجود دارد. در چنین سیستم هایی دو قطره چکان نصب می شود. یکی از بازتولید فرکانس های پایین و متوسط مراقبت می کند و دومی فقط فرکانس های بالا را بازتولید می کند. با توجه به این رویکرد، در بلندگوهای دو طرفه، تعادل کامل صدا حاصل می شود که با یک بلندگو (حتی اگر خیلی خوب باشد) غیر ممکن است. صدای چنین بلندگوهایی معمولا برای افراد کم تجربه که سیستم های پیشرفته تری ندارند کافی است، اما گزینه های قابل قبول تری نیز وجود دارد، به عنوان مثال، سیستم های 3 طرفه. سیستم های بلندگوی سه طرفه هر سه نوع فرکانس را به طور همزمان به اشتراک می گذارند. یک فرکانس درگیر تولید مثل فرکانس های پایین است، دومی - زیاد، سومی -متوسط. سیستم‌های بلندگوی سه‌طرفه رایج‌تر از سایرین هستند، زیرا به لطف این طراحی است که بالاترین کیفیت بازتولید فرکانس‌های قابل شنیدن برای گوش انسان به دست می‌آید.
سخنران غیرفعال و فعال
سیستم های فعال و غیرفعال با وجود تقویت کننده قدرت یکپارچه در طراحی خود بلندگوها متفاوت هستند.
بلندگوهای اکتیو دارای این تقویت کننده هستند، بنابراین می توان آنها را مستقیماً با یک کابل اتصال به پیش آمپلی فایر وصل کرد و هر بلندگو جداگانه از شبکه برق بدون اتصال منبع تغذیه اضافی تغذیه می شود.
اسپیکرهای غیرفعال، اگرچه در دستگاه پیچیده‌تر هستند، اما همچنان بسیار رایج‌تر هستند و برای کاربرانی که به صدای با کیفیت بالا اهمیت می‌دهند، اولویت دارند. چنین بلندگوهایی از طریق یک فیلتر متقاطع تخصصی به تقویت کننده قدرت متصل می شوند. اتصال با استفاده از سیم های آکوستیک انجام می شود. بسیاری از سازندگان (شرکت‌های) سیستم‌های آکوستیک، تولید چنین بلندگوهایی را ترجیح می‌دهند، زیرا سود زیادی به همراه دارند و به مهندسان اجازه می‌دهند ایده‌آل صوتی خود را محقق کنند. علاوه بر مشکلات نصب، یک مشکل مالی نیز وجود دارد، زیرا کابل های تقویت کننده و بلندگوی خوب هزینه زیادی دارند و بدون آنها چنین سیستمی را "راه اندازی" نخواهید کرد.
بلندگوهای بوق
این نوع خاصی از سیستم بلندگو است. ویژگی آنها نصب بوق بالای امیتر است. مزیت چنین بلندگوهایی حساسیت بالای بلندگوها است. این باعث می شود آنهایک مکمل ایده آل برای تقویت کننده های لوله ارزان قیمت و کم مصرف که قادر به دادن حجم کافی به صاحب خود نیستند. چنین بلندگوهایی نیاز به قرارگیری مناسب در اتاقی دارند که قرار است از آنها استفاده شود، اما اگر مدتی را صرف آن کنید، می توانید واقعی ترین و غنی ترین تصویر استریو را به دست آورید.
بلندگوهای الکترواستاتیک
چنین سیستم هایی با طراحی غیرمعمولشان متمایز می شوند. به جای بلندگوهای کلاسیک، از یک فیلم از مواد رسانا استفاده می شود که به صورت عمودی در امتداد ستون کشیده می شود. اصل کار به شرح زیر است: سیگنال صوتی در فرکانس مشخصی به فیلم اعمال می شود و ولتاژ ثابتی به هادی های واقع در طرفین اعمال می شود (در برخی موارد، هنگام اعمال ولتاژ ثابت، ترتیب معکوس مشاهده می شود. به فیلم رسانا). یک میدان الکترواستاتیک بین فیلم و هادی ها ایجاد می شود که یک میدان متناوب روی آن قرار می گیرد. به همین دلیل، ارتعاشات فیلم ایجاد می شود که تابش صدا را بازتولید می کند. صدای چنین سیستم های صوتی با جزئیات بالا، انتقال واضح هر فرکانس مشخص می شود. موسیقی آزادتر و بازتر به نظر می رسد. از معایب، باید به مقدار ناکافی باس که نمی تواند عمق کامل را منتقل کند، به ویژه در مورد ژانرهایی مانند هیپ هاپ یا ترپ برجسته شود.
سیستم کانال مرکزی
به عنوان سیستم های آکوستیک برای سینماها (البته خانگی) از مجموعه های 5 بلندگو و یک ساب ووفر استفاده می شود. این یک سیستم کلاسیک است که ثابت کرده استخود و توسط اکثر دوستداران صدای خوب استفاده می شود. یکی از عناصر کلیدی این سیستم بلندگوی مرکزی است که دیالوگ های فیلم و قطعات اصلی موسیقی را بازتولید می کند. چنین ستونی مستقیماً در مرکز نصب می شود. برخی از کاربران از آن در بلندگوهای رایانه استفاده می کنند، زیرا آنها فیلم را روی آن تماشا می کنند.
بلندگوهای جلو و عقب
سیستم جلویی یک جفت بلندگو کلاسیک است که جلوه ای استریو ایجاد می کند. چنین بلندگوهایی اغلب یک سیستم بلندگوی کامل را برای رایانه ها تشکیل می دهند (زیرا معمولاً هیچ چیز دیگری لازم نیست). اگر در مورد یک سینمای خانگی صحبت می کنیم، پس بین دو بلندگوی جلو (یا زیر تلویزیون) بلندگوی کانال مرکزی جمع می شود. با تکیه بر جفت بلندگوهای جلویی، باید بقایای سیستم بلندگوی 5.1 را جمع آوری کنید، زیرا آنها آرایه اصلی صداها را تولید می کنند.
پشت سیستم دو بلندگوی کوچک است که در پشت مخاطبان قرار دارند. استفاده از آنها اختیاری است، اما آنها همیشه با سیستم های 5.1 بلندگو برای دستیابی به حداکثر غوطه ور شدن در فضای فیلم های بازتولید شده همراه هستند. اگر موسیقی متن فیلم از فناوری صدای فراگیر پشتیبانی می‌کند، برخی از رویدادها و صحنه‌های فیلم فقط صدا را روی بلندگوهای عقب پخش می‌کنند (این اتفاق زمانی می‌افتد که شخصی مخفیانه پشت شخصیت فیلم قرار بگیرد). هنگام استفاده از پایه های آکوستیک، می توانید این سیستم را وارد آکوستیک کامپیوتر کنید.
Subwoofer
این یک ستون جداگانه است که قادر استفقط فرکانس های پایین و باس پخش کنید. اغلب همراه با بلندگوهای جفت استفاده می شود و سیستم بلندگوی رایانه را تکمیل می کند، زیرا بلندگوهای جلو نمی توانند طیف کامل صدا را کنترل کنند. ساب ووفر تعادل را در سیستم بلندگو به ارمغان می آورد. از نظر بصری، ساب ووفر شبیه به یک بلندگوی معمولی است، اما یک رادیاتور بزرگ در فضای باز دارد. ساب ووفر در گوشه اتاق یا زیر میز کامپیوتر نصب می شود. به هر حال، به همین دلیل، همسایگان اغلب رنج می برند.
بلندگوهای قفسه ای و روی زمین
چنین بلندگوهایی را می توان دسکتاپ و زمین (یا کامپیوتر و سینمای خانگی) نیز نامید. بلندگوهای قفسه کتاب فضای بسیار کمتری را اشغال می کنند و در عین حال وزن بسیار کمتری دارند، به این معنی که می توان آنها را بالاتر نصب کرد. برای مثال، اگر در حال ساختن یک سیستم صوتی خانگی هستید که به تلویزیون متصل می شود (برای ایجاد عمق صدا)، حتی می توانید بلندگوهای قفسه کتاب را در بالای کابینت قرار دهید (این کار حداکثر پوشش منطقه را فراهم می کند). برای به نمایش گذاشتن حداکثر پتانسیل از چنین بلندگوهای جمع و جور، آنها معمولاً روی پایه بلندگوهای مخصوص نصب می شوند.
سیستم های روی زمین برای سالن های بزرگتر (اغلب به عنوان بلندگوهای سینما شناخته می شوند) بسیار مناسب تر هستند. بلندگوهای بزرگتری در آنها تعبیه شده است و تعداد آنها از یک تا هفت متغیر است. نصب چنین بلندگوهایی در یک اتاق کوچک می تواند باعث تقویت بیش از حد بیس و صدای زمزمه بسیار قابل توجه شود. سیستم های کف بسیار گران تر از سیستم های قفسه ای هستند و نیاز دارندسازندگان در هنگام ایجاد محاسبات توجه بیشتری به آنها دارند.
اسپیکر با رفلکس باس
یک اینورتر فاز سوراخی در بدنه است که از آن یک لوله به داخل ستون می رود. به لطف این طراحی، آکوستیک می‌تواند فرکانس‌های پایینی را تولید کند که برای بلندگوهای استاندارد بدون اینورتر فاز قابل دسترسی نیستند. هنگام طراحی یک بلندگو، مهندس باید قطر و طول لوله را مطابق با فرکانسی که منبع صوتی آینده باید بازتولید کند، انتخاب کند. در لحظه ای که موسیقی در حال پخش است، حجم هوا در لوله رفلکس باس طنین انداز می شود و بازتولید فرکانسی را که قطر لوله در ابتدا روی آن تنظیم شده بود، افزایش می دهد. اندازه خود بلندگو مهم نیست، اینورتر فاز هم در سیستم های صوتی خانگی بزرگ و هم در هدفون های جمع و جور تعبیه شده است. لوله خروجی هوا می تواند به هر قسمتی از بلندگو یا گوشی برود، اما موقعیت بلندگو در اتاق به این بستگی دارد (لوله نباید با چیزی مسدود شود).
بلندگوهای هزارتوی آکوستیک
در هسته خود، هزارتوی آکوستیک همان اینورتر فاز است. با این تفاوت که لوله ای که وارد بدنه می شود خمیدگی های زیادی دارد و بسیار طولانی تر است. وظیفه لوله یکسان است - افزایش حجم و اشباع صدای فرکانس های پایین. متأسفانه، چنین بلندگوهایی بسیار گرانتر از گزینه های معمولی رفلکس باس هستند، زیرا تولید آنها بسیار بیشتر طول می کشد و به دقت خاصی از مهندسان نیاز دارد و مواد گران تر هستند. همانطور که در مورد بلندگوهای رفلکس باس، اندازهدستگاهی که صدا را تولید می کند می تواند هر چیزی باشد، اما چنین سیستمی را در هدفون پیدا نمی کنید.
بلندگوهای بسته و باز
برخی از شرکت های بلندگو بلندگوهای نوع باز تولید می کنند. طراحی آکوستیک چنین بلندگوهایی با عدم وجود دیوار عقب متمایز می شود. به لطف این، دیفیوزرها مقداری آزادی دارند. این رویکرد صدایی نزدیک به سیستم‌های صوتی-آکوستیک الکترواستاتیک ارائه می‌کند.
سیستم های بلندگوی بسته نیز وجود دارد. در واقع، آنها دقیقاً از این جهت متفاوت هستند که هیچ سوراخی در کیس آنها وجود ندارد. این رویکرد باعث می شود صدا بیشتر "الاستیک" باشد. این به دلیل این واقعیت است که هوا جایی برای رفتن ندارد، حرکت دیفیوزر محدود می شود. برای جلوگیری از تاثیر منفی این طرح، بلندگوهایی از این نوع بسیار بزرگ ساخته شده اند تا مخروط آزادی حرکت بیشتری داشته باشد. مزیت بزرگ چنین سیستم هایی عدم وجود هر گونه نویز بیش از حد، cod و موارد مشابه است.
بلندگوهای رادیاتور غیرفعال
برای مثال یک رادیاتور غیرفعال همان وظیفه یک اینورتر فاز را انجام می دهد. برای اطمینان از صدای عادی فرکانس های پایین ضروری است. هیچ لوله ای در چنین ستون هایی وجود ندارد. یک سوراخ به سادگی در ستون ایجاد می شود و یک بلندگو غیرفعال در داخل آن نصب می شود (یک بلندگو بدون سیستم مغناطیسی که بر اساس یک دیفیوزر، تعلیق و قاب ساخته شده است). مزیت رادیاتور غیرفعال توانایی بازتولید باس و هر فرکانس، حتی پایین ترین فرکانس است. این نوع بلندگوهابسیار ارزشمند هستند و به مهارت قابل توجه مهندسان نیاز دارند.
