محصولات دیجیتالی سهم بزرگی از بازار تجهیزات صوتی را به خود اختصاص داده اند. تولیدکنندگان تلاش میکنند تا سیستمهای پیشرفتهتر و پیشرفتهتری را ارائه دهند و هر ویژگی را تا کوچکترین جزئیات بررسی کنند. اما به موازات این روند، طاقچه خاصی از مهندسی رادیو قدیمی نیز در حال شکل گیری است. نمایندگان این طبقه ظاهر اصلی خود را دارند، نه تنها خارجی، بلکه داخلی. این اشتباه است که فکر کنیم این تجهیزاتی است که تصویر آن فقط از آکوستیک "قدیمی" تقلید می کند. یک سیستم صوتی قدیمی به معنای مدرن نیز محصولی پیشرفته از نظر فناوری است. نکته دیگر این است که بر اساس اصول سنتی عملکرد مدل های تولید شده 20 سال یا بیشتر پیش ساخته شده است.
ویژگی های آکوستیک قدیمی
اگر در تولید سیستمهای مدرن مرتبطترین زمینههای توسعه فناوریهای ارتباطی و روشهای بهینهسازی کانالهای انتقال سیگنال باشد، مهندسین در ایجاد مدلهای قدیمی بر پایه ساختاری تمرکز کردند. به طور خاص، توجه زیادی به ساخت مخروط کاغذی شد که به همین دلیل آکوستیک صدا را بازتولید می کند. مدل قدیمی شامل گنجاندن این جزء است که طبق روش های کلاسیک ساخته شده است. شورویبه عنوان مثال، کارخانههای رادیویی هنگام ریختهگری مخروط، از کلوفون چوب نرم یا لاک نیتروسلولز استفاده میکردند. همان روشهای تکنولوژیکی، اما به شکل مدرن، توسط برخی از تولیدکنندگان مدرن نیز استفاده میشود.
البته، ویژگی های خارجی تجهیزات قدیمی را متمایز می کند. به عنوان یک قاعده، چنین تجهیزاتی دارای تعداد کمی رابط آنالوگ است، دارای ابعاد چشمگیر و طراحی مشخص است. از سوی دیگر، خبرگان واقعی این بخش تمایلی به پذیرش تکرار عمدی سایه های زیبایی شناختی فردی با اشاره به گذشته ندارند. با این حال، آکوستیکهایی که بهطور طبیعی طراحی شدهاند مورد استقبال قرار میگیرند، که پر کردن قدیمی آن نیز کاملاً نقاط قوت و ضعف آن را منعکس میکند.
ویژگی های کلیدی
شاخصهای فنی و عملیاتی اسمی با استانداردهای امروزی تفاوت چندانی ندارند. تصویر صدا فقط با کیفیت متفاوتی بازتولید می شود، اما سطوح پتانسیل های قدرت، به عنوان مثال، به طور کلی حفظ می شود. بنابراین، اکثر مدل های قدیمی یک بسته نرم افزاری با واحد تقویت کننده 200 وات ارائه می دهند. این یک آکوستیک عظیم با طول کامل است، اما سیستمهای کمتأثیرتری نیز وجود دارند که با توانهای 100 تا 150 وات کار میکنند. محدوده فرکانس به طور متوسط 25-30000 هرتز است. بسته به مدل، آکوستیک قدیمی بر مطالعه یک منطقه خاص در طیف صدا متمرکز است. در این راستا، فناوری آنالوگ برجستهتر و ناپایدارتر است. این عامل مورد پسند بسیاری از دوستداران موسیقی است، زیرا باعث ایجاد حس صدای طبیعی زنده می شود. از نظر اندازه، بخش میانیبلندگوهای 10-15 اینچی را ارائه می دهد که در کابینت های چوبی قرار گرفته اند. دسته حرفهای نیز درایورهای 25 اینچی را میپذیرد.
تهیه کنندگان
بیشترین علاقه مخاطبان صوتی در سطوح مختلف تجهیزات ژاپنی است. علاوه بر این، این کشور نه برای 2-3 برند، بلکه برای کل شرکت هایی که در این زمینه پیشرفت کرده اند جالب است. اگر امروزه سیستمهای بلندگوی یاماها، پایونیر و سونی مورد توجه قرار گرفتهاند، 20 تا 30 سال پیش سازندگان دیاتون، اونکیو و سانسوی از اعتماد جهانی برخوردار بودند. چه چیزی سیستم صوتی ژاپنی را جذب کرد؟ هر مدل شایستگی های خاص خود را داشت، اما به طور کلی، توسعه دهندگان شرکت های مختلف به دنبال گسترش قابلیت های پخش بودند. در مواجهه با رقابت شدید، کیفیت صدای پایه افزایش یافت، از جمله همان محدوده فرکانس، قدرت، جزئیات و غیره.
بررسی مدل های Diatone
این سازنده آکوستیک را به شکل کلاسیک و عمدتاً در پیکربندی سه طرفه تولید کرد. یک نماینده معمولی خانواده مجتمع DS-77EX است. صاحبان دستگاه خاطرنشان می کنند که قابلیت های آن برای پوشش کل محدوده فرکانس کافی است. این یک آکوستیک وینتیج همه کاره از ژاپن است که صدایی قوی و در مقیاس بزرگ تولید می کند. مهمتر از همه، Diatone مسئول انتشار لوازم جانبی برای سیستم های خود بود. امروز یکی ازمهم ترین مشکل برای طرفداران فن آوری قدیمی، نبود اضافات و اجزای مناسب است. در این مورد، پیدا کردن اتصالات مناسب چندان دشوار نیست.
بررسی مدل های فیلیپس
این شرکت هلندی نیز یک تولید کننده کوچک است و بر پروژه های بزرگ تمرکز دارد. یکی از جالب ترین پیشرفت های سال های گذشته سیستم بلندگوی 22AH466 است. اصلاح نوع قفسه با طرح سه خط. در طیف فرکانس، مدل بیشتر بر روی ترکیبات آوازی متمرکز است. به گفته شنوندگان، درایور کوچک 5 اینچی، پردازش یادداشت های بدیع و جذاب را با حداقل تداخل ارائه می دهد. علاوه بر این، آکوستیک قدیمی فیلیپس در این نسخه دارای مواد تکمیلی خاصی است. کاربران به وجود روکش چوب گرانبها در بدنه و روکش پارچه اصلی زیر لبه پلاستیکی اشاره میکنند.
بررسی مدل های پایونیر
در خانواده این سازنده مدل 1988 جالب است - S-55TwinSD. این یک سیستم قفسه مبتنی بر آهنرباهای آلنیکو است. این بسته شامل سه بلندگو است که با یک پهنای باند مجازی تکمیل می شود. تجربه شنیداری توسط بسیاری از کاربران مثبت توصیف شده است. در این نسخه، آکوستیک قدیمی پایونیر دارای باس عمیق و فراگیر است و دو رفلکس باس سایه هایی از بی شکلی را به ارمغان می آورد. در عین حال، نامیدن یک سیستم جهانی دشوار است. برای باز کردن رجیسترهای بالا توصیه می شود.
از کجا و چقدر بخریم؟
قبلا گفته شده است که خبره های صدای آنالوگ اغلب در یافتن لوازم جانبی برای سیستم های خود با مشکل مواجه می شوند. اما خود آکوستیک در فروشگاه های معمولی فروخته نمی شود. می توانید نمونه های کمیاب را در سالن های تخصصی، رهنی ها یا از طریق سایت های اینترنتی جستجو کنید. به عنوان مثال، در پورتال تبلیغاتی Avito، آکوستیک قدیمی به طور گسترده ارائه می شود و تقریباً همه تولید کنندگان فوق را پوشش می دهد. مدل های مارک های کمتر شناخته شده مانند دیاتون در این سایت 30-40 هزار روبل تخمین زده می شود. تجهیزات هم سطح سونی و فیلیپس بسته به ویژگی های آکوستیک به طور متوسط بین 60-90 هزار فروخته می شود.
نتیجه گیری
هنگام تغییر به تجهیزات قدیمی، برخی از ویژگی های استفاده از آن باید در نظر گرفته شود. درک این نکته حائز اهمیت است که تجهیزات مدرن به دلیل استفاده از پایه عنصر با افزایش کیفیت محافظتی، از نظر قدرت فیزیکی و قابلیت اطمینان بسیار پیشرفت کرده اند. اما در مدل های قدیمی باید از همان کیس ها از تماس با رطوبت محافظت کرد و پرکننده الکترومغناطیسی را با محافظ برق محافظت کرد. در مورد انتخاب یک مدل مناسب، بهترین آکوستیک قدیمی آنهایی هستند که دامنه فرکانس را عمیقترین و ملایمترین نشان میدهند. و اگر برای فناوری دیجیتال گنجاندن سایههای شخص ثالث یک منفی بزرگ است، سیستمهای آنالوگ قدیمی فقط با رقیق کردن جریان صدا با تنظیمات خاص خود، پیچیدگی را اضافه میکنند. برخی از مجتمع ها به دلیل ترکیب غیرمعمول مواد در طراحی، صدایی کاملا منحصر به فرد دارند. برای ایناصالت و بلندگوهای قدیمی.