علی رغم ظهور منابع نوری جایگزین، لامپ DRL هنوز یکی از محبوب ترین راه حل های مورد استفاده برای روشنایی محل های صنعتی و خیابان ها است. این تعجب آور نیست، با توجه به مزایای این وسیله روشنایی:
-
لامپ drl عمر طولانی، به ویژه با عملکرد مداوم (ذاتی در همه لامپ های تخلیه گاز)؛
- راندمان بالا و شار نوری بالا؛
- قابلیت اطمینان همه گره ها.
اعتقاد بر این بود که با ظهور جایگزین های سدیم، لامپ DRL موقعیت خود را از دست می دهد، اما این اتفاق نیفتاد. فقط به این دلیل که طیف نور سفید آن برای چشم انسان طبیعی تر از رنگ نارنجی شار نور محلول های سدیم است.
لامپ DRL چیست؟
مخفف "DRL" مخفف بسیار ساده - یک لامپ جیوه قوس الکتریکی است. گاهی اوقات اصطلاحات توضیحی "شورنما" و "فشار بالا" اضافه می شود. همه آنها یکی از ویژگی های این راه حل را نشان می دهند. در اصل، هنگام گفتن "DRL"، نباید زیاد نگران باشید که ممکن است در تفسیر اشتباه شود. این مخفف مدتهاست که به یک نام آشنا تبدیل شده است،در واقع، نام دوم. به هر حال، گاهی اوقات می توانید عبارت "لامپ DRL 250" را مشاهده کنید. در اینجا عدد 250 به معنای توان الکتریکی مصرفی است. بسیار راحت است، زیرا می توانید یک مدل زیرانتخاب کنید
تجهیزات پرتاب موجود.
اصل کار و دستگاه
لامپ DRL اساساً چیز جدیدی نیست. اصل تولید تشعشعات فرابنفش نامرئی با چشم در یک محیط گازی در هنگام خرابی الکتریکی مدتهاست که شناخته شده است و با موفقیت در فلاسک های لوله ای شب تاب استفاده شده است ("خانه دارها" را در آپارتمان های ما به یاد داشته باشید). در داخل لامپ، در یک فضای گاز بی اثر با افزودن جیوه، یک لوله شیشه ای کوارتز وجود دارد که می تواند دمای بالا را تحمل کند. هنگامی که ولتاژ اعمال می شود، ابتدا یک قوس بین دو الکترود نزدیک (کار و آتش زا) ظاهر می شود. در همان زمان، فرآیند یونیزاسیون آغاز می شود، رسانایی شکاف افزایش می یابد و با رسیدن به یک مقدار مشخص، قوس به الکترود اصلی واقع در طرف مقابل لوله کوارتز سوئیچ می کند. در این حالت، کنتاکت احتراق از فرآیند خارج می شود، زیرا از طریق یک مقاومت متصل می شود، به این معنی که جریان روی آن محدود است.
تشعشع اصلی قوس بر روی محدوده فرابنفش قرار می گیرد که توسط لایه ای از فسفر که در سطح داخلی لامپ قرار می گیرد به نور مرئی تبدیل می شود.
بنابراین، تفاوت با لامپ فلورسنت کلاسیک در راه اندازی خاص قوس است. واقعیت این است که تجزیه اولیه گاز برای شروع یونیزاسیون ضروری است.پیش از این، دستگاه های الکترونیکی پالسی که قادر به ایجاد ولتاژ کافی بالا برای شکستن کل شکاف در یک لوله کوارتز بودند، از قابلیت اطمینان کافی برخوردار نبودند، بنابراین توسعه دهندگان در دهه 1970 مصالحه کردند - آنها الکترودهای اضافی را در طراحی قرار دادند، احتراق بین آنها در ولتاژ شبکه با پیش بینی یک سوال متقابل در مورد اینکه چرا تخلیه در لامپ های لوله با این وجود با استفاده از یک سیم پیچ خفه کننده ایجاد می شود، پاسخ خواهیم داد - همه چیز در مورد قدرت است. مصرف محلول های لوله ای از 80 وات تجاوز نمی کند و DRL کمتر از 125 وات (به 400 می رسد) اتفاق نمی افتد. تفاوت محسوس است.
نمودار اتصال لامپ DRL بسیار شبیه به محلولی است که برای احتراق وسایل روشنایی فلورسنت لوله ای استفاده می شود. این شامل یک چوک متصل به صورت سری (محدود کننده جریان الکتریکی)، یک خازن متصل به صورت موازی (از بین بردن نویز شبکه) و یک فیوز است.
