آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا هنگام شماره گیری یک شماره در تلفن همراه صدای بوق می شنوید، اما در خانه روی یک دستگاه ثابت - کلیک می کنید؟ یا چرا هنگام شماره گیری یک پیشوند اضافی در سرویس پشتیبانی به ما می گویند: "مطمئن شوید که حالت صدای گوشی روشن است"؟ اما چیست و چگونه می توان آن را فعال کرد؟
برای شروع، متذکر می شویم که شبکه تلفن اول از همه یک مدار الکتریکی است و حالت تن یکی از پارامترهای آن است. روی سانترال یک ژنراتور وجود دارد که جریان الکتریکی تولید می کند و تلفن این مدار را باز و بسته می کند. هنگامی که تلفن را برای برقراری تماس برمی دارید، جریان به غشای تلفن اعمال می شود. سپس یک بوق متمایز می شنوید.
حالت پالس و تن دو روشی هستند که از طریق آنها می توان اطلاعات مربوط به شماره ای را که گرفته اید به PBX مخابره کرد. وقتی شمارهای را در حالت پالس میگیرید، صدای کلیک میشنوید. تعداد آنها به عددی که فشار داده اید بستگی دارد. بنابراین، هنگام شماره گیری یک، یک کلیک و هنگام شماره گیری صفر، ده می شنویم.
این روش برای شماره گیری شماره دلخواه بیشتر در سانترال های قدیمی استفاده می شود، اما اکثر خطوط ثابت به طور خودکار روی آن تنظیم می شوند. مزیت اصلی شماره گیری پالسی امکان اجرای آن بدون مدارهای الکترونیکی مدرن است و معایب آن شماره گیری طولانی و عدم وجود نمادهای "هش" و "ستاره" است. به همین دلیل است که شماره گیری زنگی در دهه 1960 توسعه یافت.
این حالت شامل تخصیص هر رقم یک فرکانس مشخص - یک تن است. افرادی که گوش خوبی برای موسیقی دارند، شاید حتی بتوانند با شنیدن چنین سیگنالی تعیین کنند که کدام شماره گرفته شده است. حالت Tone به طور خودکار در تلفن های همراه استفاده می شود و در تلفن های ثابت، اغلب باید ستاره، کلید Tone را فشار دهید یا یک گزینه منوی خاص را برای فعال کردن آن انتخاب کنید. البته این موضوع در مورد گوشی های روتاری قدیمی صدق نمی کند. با این حال، تغییر تلفن به حالت تن هیچ تضمینی ندارد، زیرا فقط مدرن ترین شبکه های دیجیتال یا سلولی از آن پشتیبانی می کنند.
آنها در هر شهر بزرگی هستند، بنابراین شما به راحتی می توانید مشترک آنها شوید. اگر شبکه شما از شماره گیری صوتی پشتیبانی می کند، همچنان باید با اپراتور تلفن ثابت خود تماس بگیرید تا برای این سرویس و ویژگی های اضافی مرتبط با آن ثبت نام کنید. برای مثال، شناسه تماسگیرنده و مسدود کردن تماسهای مشترکین خاص.
یکی دیگریکی از ویژگیهای جالبی که هنگام اتصال به حالت آهنگ وجود دارد، امکان برقراری تماس است. بنابراین همیشه می توانید به یک تماس مهم پاسخ دهید و اشتغال مداوم شما باعث آزار دوستان و همکاران شما نخواهد شد.
هنگام استفاده از شمارهگیری صوتی، توجه داشته باشید که موارد اضافی مرتبط اغلب جداگانه صورتحساب میشوند و باید توسط مدل تلفن رومیزی شما پشتیبانی شوند.
در یک کلام، امروزه دو حالت شماره گیری وجود دارد: تن و پالس. حالت Tone مدرنتر است و بهطور پیشفرض در تلفنهای همراه استفاده میشود، که به دارندگان آنها اجازه میدهد از تعدادی از ویژگیهای شبکههای مدرن استفاده کنند. علاوه بر این، معایب شماره گیری پالس "قدیمی" را ندارد.