هدفون های مدرن هر چیزی را دارند که عاشق صدای باکیفیت ممکن است به آن نیاز داشته باشد. اما هیچ کس وجود ندارد - روح. بسیاری از علاقه مندان به موسیقی موافق هستند که صدای گرم آنالوگ بسیار بهتر از صدای "دیجیتال" امروزی است. اما پس از همه، چنین صدایی نه تنها توسط تقویت کننده مناسب، بلکه توسط هدفون های معتبر نیز ایجاد می شود. برخی از دوستداران موسیقی معتقدند که هیچ چیز بهتر از هدفون شوروی (و به طور کلی تجهیزات صوتی) وجود ندارد. به اندازه کافی عجیب است، اما تعداد زیادی از این افراد وجود دارد. و همه آنها همچنان از آمپلی فایرهای Vega (یا Amfiton)، بلندگوهای مهندسی رادیو و هدفون TDS-3 با لذت استفاده می کنند. به هر حال، ارزش دارد که در مورد دومی جداگانه صحبت شود. زیرا آنها نماد یک دوره کامل هستند. بیایید با یک توصیف کلی از مدل شروع کنیم و کمی به تاریخچه آن بپردازیم.
هدفون به طور کلی
هدفون TDS-3 اولین بار در سال 1984 توسط شوروی افسانه ای عرضه شد.نگرانی "الکترونیک". در آن زمان آنها یک پیشرفت در زمینه صنعت صدای شوروی بودند. و این تعجب آور نیست، زیرا مشخصات فنی (و خود طراحی) با وقاحت از هدفون های مشابه تولید شده توسط یاماها کپی شده است. در اصل، این رویه رایج در اتحاد جماهیر شوروی بود. و هیچ کس آن را پنهان نکرد. با این وجود، TDS-3 فروش خوبی داشت (احتمالاً به دلیل عدم وجود یک جایگزین) و صدای خوبی داشت. امروزه هدفون هایی از این دست چندان جذاب به نظر نمی رسند. اما نه برای کسانی که عاشق وینتیج هستند. شایان ذکر است که TDS-3 پرفروش ترین در بازارهای مدرن داخلی است. ادیوفیل ها معتقدند که می توانند با کمک آنها به آن صدای "افسانه ای" دست یابند. ممکن است. اما فقط در صورتی که از یک وینیل پلیر قدیمی و صفحه های بد خراشیده استفاده کنید. با این حال، ما را تحت الشعاع قرار داد. بیایید به بررسی هدفون های قدیمی از سال 1984 بپردازیم.
نگاه و طراحی
هدفون Soviet TDS-3 طراحی برجسته ای دارد. حداقل در زمان انتشارشان اینطور بود. فنجان های کشیده، پلاستیک ضخیم، بدون اشاره به طرح باز. پدهای گوش از مواد نرم و الاستیک ساخته شده اند که با چرم مصنوعی (یا چیزی شبیه به آن) پوشانده شده است. رنگ هدفون می تواند بسیار متفاوت باشد: از سبز کم رنگ تا قرمز. مدل های مشکی هم وجود داشت. اما بیشتر آنها زرد بودند. پایه گوشی از فلز ساخته شده بود، اما با چرم مصنوعی پوشانده شده بود. در داخل این پوست یک ماده سوراخ شده نیم دایره وجود داشت،که نرمی می بخشید به لطف این، این امکان وجود داشت که برای مدت طولانی از هدفون استفاده کنید و نترسید که سرتان درد بگیرد. و اکنون می توانید به مشخصات فنی هدفون TDS-3 بروید. آنها بسیار جالب هستند، زیرا می توانند ایده ای از کیفیت صدای گذشته ارائه دهند.
مشخصات اصلی
هدفون Soviet TDS-3 که ویژگی های آن را اکنون در نظر می گیریم، زمانی متعلق به تجهیزات صوتی دسته Hi-Fi بود. بنابراین، آنها باید پارامترهای مناسبی داشته باشند. و تقریباً همینطور است. با یک استثنا کوچک: در TDS-3 طرح اصلی، بلندگوهای کاغذی ساده نصب شده بودند که پیشینی نمی توانستند صدایی با کیفیت بالا ایجاد کنند. با این وجود، این هدفون به نوعی توانسته صدای مناسبی داشته باشد. احتمالاً همه چیز به ویژگی ها مربوط می شود. محدوده فرکانس قابل تکرار 20 تا 20000 هرتز است. این یک نتیجه عالی است. همه هدفون های مدرن نمی توانند به این موضوع ببالند. مقاومت اسمی فقط 8 اهم است. این نشان می دهد که حتی یک لپ تاپ نیز می تواند این هدفون را تکان دهد. بدون هیچ آمپلی فایر درست است، هیچ صدایی از کارت گرافیک داخلی وجود نخواهد داشت. توان اسمی هر دو بلندگو 1 مگاوات است. این به طور غیر واقعی برای هدفون بسیار زیاد است. اینها مشخصات فنی اصلی هدفون TDS-3 هستند. حالا می‌توانیم به توضیح کیفیت صدا برویم.
کیفیت صدا
بنابراین، بیایید به جالب ترین آنها برویم - کیفیت صدایی که این هدفون ارائه می دهد. نه اینکه بگویم همه چیز عالی بود. کاغذدینامیک انتظار می رود کل تصویر را خراب کند. هنگام پخش هر سبک موسیقی، کمبود شدید فرکانس های پایین و بالا قابل توجه است. فقط وسط ها به خوبی خودنمایی می کنند. همه اینها صدا را صاف و بی روح می کند. تنها چیزی که می توانید با این هدفون گوش دهید کتاب های صوتی است. اگرچه حتی در آنجا نیز بر رنگ آمیزی کامل صدای خواننده تسلط نخواهند یافت. به طور کلی کیفیت صدا پایین است. با این حال، این تنها آغاز است. پس از بازکردن هدفون، متوجه شد که سیم های کارخانه (نازک و فوق العاده بی کیفیت) تقریباً به طور کامل پوسیده شده اند. تصمیم گرفته شد که آنها را با موارد جدید جایگزین کنیم. سیم های مدرن با کیفیت بالا نصب شد. و سپس هدفون به صدا درآمد! عمق، باس مورد نیاز و فرکانس های عالی عالی وجود داشت. تنها چیزی که لازم بود تغییر سیم کشی بود. به طور کلی، TDS-3، که ویژگی های آن کمی بالاتر تجزیه و تحلیل شد، معلوم شد که چندان ساده نیست و همچنان قادر به تولید صدای باکیفیت است.
بازخورد مثبت از صاحبان
حالا نظرات صاحبان هدفون TDS-3 را در نظر بگیرید. نظرات درباره این دستگاه نسبتاً متناقض است. کسانی که مدتی را صرف اصلاح خود کرده‌اند و می‌دانند چگونه با اتو لحیم کاری کار کنند، از این هدفون کاملا راضی هستند. آنها خاطرنشان می کنند که TDS-3 از نظر صدا حتی هدفون های مدرن در بخش قیمت متوسط را دور می زند. درست است، مجبور شدم سیم ها را تعویض کنم و یک کانکتور جک خوب را لحیم کنم. در آن زمان بود که هدفون واقعاً به صدا درآمد. به خصوص با کارت صدای خارجی هنگام پخش FLAC، APE، WV و سایر فرمت های بدون اتلاف. به راحتی می توان با این جمله موافقت کرد، زیراپتانسیل این هدفون از قبل شناخته شده است. آنها به راحتی از اکثر توییترهای مدرن چینی بهتر عمل می کنند. و این یک واقعیت غیرقابل انکار است. با این حال، همه از چنین نادری راضی نیستند. کسانی هستند که از این هدفون راضی نیستند.
نظرات منفی مالک
هدفون استریو TDS-3 تقریباً به اندازه موارد مثبت نظرات منفی دارد. آنها را کسانی گذاشتند که از کیفیت صدا، شکل هدفون و رنگ آن راضی نبودند. اگر بتوان با جمله اول موافقت کرد (و فقط در صورتی که هیچ روشی برای اصلاح آنها انجام نشده باشد)، بقیه دلایل نارضایتی ناچیز به نظر می رسند. از نظر راحتی، TDS-3 بهتر از سهم اصلی هدفون های امروزی است. حتی با پوشیدن طولانی مدت هیچ ناراحتی وجود ندارد. طراحی دستگاه مطابق با استانداردهای مدرن نیست، اما شایان ذکر است که آنها بیش از 30 سال پیش عرضه شدند. عیوب خارجی کوچک با ویژگی های فنی عالی، مونتاژ با کیفیت بالا و ارگونومی بالای هدفون های استریو بیش از حد جبران می شود.
نتیجه گیری
بنابراین، هدفون های قدیمی TDS-3 را بررسی کرده ایم. آنها در سال 1984 منتشر شدند، اما هنوز هم می توانند صدایی با کیفیت بالا ارائه دهند. به خصوص بعد از تغییراتی. در هر صورت، آنها مرتبه بزرگی در کلاس بالاتر از اکثریت قریب به اتفاق آنالوگ های مدرن هستند. و این خیلی چیزها را می گوید.
