تکنولوژی طراحی و ساخت سیم‌های عایق خود نگهدار (SIP) بیش از نیم قرن پیش توسط مهندسان شرکت‌های شبکه فنلاندی با کمک تولیدکنندگان تجهیزات برق به عنوان جایگزینی برای سیم‌های آلومینیومی و طناب کابلی برهنه توسعه یافت. سیستم های. نصب چنین خطوطی به مهارت خاصی از مجری نیاز ندارد. عملیات های مختلف تکنولوژیکی بسیار ساده شده اند: نصب روی پایه ها، اتصال SIP به SIP، به خطوط برق موجود، به مصرف کنندگان.
انواع و مشخصات
امروزه، گزینه های مختلفی برای سیم های خود نگهدار در بازار مواد الکتریکی ارائه می شود: از SIP-1 - نسخه چهار سیم با هسته صفر حامل برای شبکه های 380 ولت - تا سیستم های پیچیده که شامل هادی های کنترلی است، و SIP-3، طراحی شده برای ولتاژ نامی 35 کیلو ولت. عایق، به عنوان یک قاعده، از پلی اتیلن تثبیت شده متقاطع مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش، هسته های حامل جریان با سطح مقطع 16 تا 150 میلی متر 2 - از آلیاژ آلومینیوم ساخته شده است. SIP برای اهداف تخصصی تولید می شود: مهر و موم شده (SIPg)، نهپشتیبانی از احتراق (SIPn) و موارد دیگر.
مواد برای اتصال SIP
هر مارک سیم ویژگی های خاص خود را دارد و بر این اساس، اتصالات مورد استفاده برای نصب تفاوت هایی با هم دارند. با هدف عملکردی، همه مواد را می توان به چند گروه تقسیم کرد:
- تعلیق میانی، قلاب‌ها و براکت‌ها، گیره‌های لنگر، بست‌هایی که برای بستن سیم‌ها به تکیه‌گاه‌ها، عناصر ساختاری، نمای ساختمان، دستگاه‌های توزیع و ورودی طراحی شده‌اند.
- گیره های سوراخ کننده. برای ایجاد اتصالات و خطوط انشعاب، اتصال SIP به سیم‌ها و مصرف‌کنندگان خدمت کنید.
- کیت های ارت، وسایل ایمنی، مواد عایق.
- ابزار و لوازم جانبی نصب.
مواد با استفاده از فولاد با پوشش ضد خوردگی با کیفیت بالا و پلیمرهای مقاوم در برابر آب و هوا و UV ساخته می شوند.
خیلی خب
الزامات و هنجارهای تخمگذار خطوط هوایی عایق (VLI) در سند نظارتی "PU VLI تا 1 کیلوولت" تنظیم شده است که بر اساس PUE (قوانین نصب برق) با در نظر گرفتن استانداردهای SNiP ها و GOST های فعلی. PU حداقل فاصله مجاز سیم های VLI را تا سطح زمین، بزرگراه ها، مسیرهای حمل و نقل، دیوارها و سقف ساختمان ها، پنجره ها و بالکن ها مشخص می کند. دستورالعمل های واضح در مورد روش های نصب و بست خط منبع تغذیه، قوانین اتصال SIP،دستگاه‌های حفاظت از نوسانات و عناصر اتصال به زمین.
حداقل عمر سرویس SIP طبق گفته سازندگان 25 سال و اعلام شده حدود 40 سال است. مزیت اصلی چنین خط سرباری به حداقل رساندن هزینه های نیروی کار در هنگام نصب، بهره برداری و نگهداری است.
بزرگراه اصلی
در آماده سازی برای کار اصلی، منطقه از شاخه های بزرگ درختان، درختچه ها پاک می شود، فضایی برای نصب تکیه گاه ها، غلتیدن و کشیدن SIP آزاد می شود. در صورت امکان، براکت های سیمی روی قطب ها در حالی که هنوز روی زمین هستند نصب می شوند. نصب خطوط هوایی باید در دمای محیط بالای -10 درجه سانتیگراد انجام شود. SIP در امتداد تکیه گاه ها با استفاده از یک سیستم غلتک و یک طناب کششی گذاشته می شود. علاوه بر این، وینچ کشش تدریجی و تثبیت سیم ها را در هر دهانه ایجاد می کند. نیروی کشش توسط یک دینامومتر کنترل می شود (مقادیر کشش بهینه در جداول برای هر نوع و بخش سیم عایق خود نگهدار، در اسناد فنی همراه نشان داده شده است). در همان زمان، کنترل بصری مقدار افتادگی انجام می شود. اگر طول خط از 100 متر بیشتر باشد و سطح مقطع سیم ها 50 میلی متر باشد2، کارهای فوق با دخالت مکانیزاسیون انجام می شود.
در تکیه گاه های شدید، گیره های جداکننده سیم را برای اتصال بخش های قبلی و بعدی خط برق پشت سر بگذارید.
اتصالات و شاخه ها
سنتی و آشنا برای بسیاری از برقکاران، پیچ و تاب در سیستم های خود نگهدار با سیستم های خاص جایگزین شده است.دستگاه های شاخه - گیره های سوراخ دار مهر و موم شده. با کمک آنها، بدون برداشتن عایق، می توان به سرعت، مطمئن و مهمتر از همه، با خیال راحت SIP را به تنه SIP، به سیم های آلومینیومی لخت یا کابل های خروجی متصل کرد. مکانیسمی که تماس خوبی را فراهم می کند شامل صفحات با دندانه های هرمی و یک پیچ گیره با سر برشی (اغلب آچار 13 یا 17 میلی متری) است. در گیره های مدرن، تماس الکتریکی بین صفحات و هد منتفی است، بنابراین در صورت داشتن صلاحیت مجری، می توان بدون کاهش استرس کار را انجام داد. بدنه تقویت شده با فایبرگلاس بخش هایی از خطوط اصلی و شاخه ای را که گیره برای آن در نظر گرفته شده را نشان می دهد.
نصب شعبه
انشعاب به مصرف کنندگان را می توان با خط هوایی یا کابل زیرزمینی انجام داد. هنگام برق رسانی به خانوارهای خصوصی، روش اول بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. برای اتصال، می توانید از SIP-4 (بدون هسته حامل صفر) استفاده کنید. یک لنگر با یک گیره سیمی بر روی تکیه گاه اصلی نزدیک به ساختمان نصب می شود. هنگام اتصال SIP به خط اصلی (فقط پس از وارد کردن سیم ها در محافظ!) از دستگاه های سوراخ کننده فوق استفاده کنید. گیره دوم روی دیوار ساختمان (در ارتفاع حداقل 2.75 متر) پیچ می شود و سیم کشیده می شود. اگر فاصله بیش از 25 متر باشد، لازم است یک تکیه گاه اضافی با گیره های نگهدارنده (نه بیشتر از 10 متر از ساختمان) نصب شود. ارتفاع سیم از زمین بین تکیه گاه ها باید حداقل 6 متر باشد. در مورد قوانینخط کشی بیشتر از نقطه اتصال به تابلوی اندازه گیری مقدماتی در انجمن های برق، اختلافات پر جنب و جوش بی امان وجود دارد. مشکل چیست؟
اتصال SIP به خانه
گزینه‌هایی که تابلوی برق روی دیوار بیرونی ساختمان قرار دارد تقریباً بحثی ایجاد نمی‌کند - توصیه می‌شود SIP را در کانال راه راه یا کابل ثابت روی نما اجرا کنید، آن را در سپر قرار دهید و آن را وصل کنید. به ماشین مقدماتی و اگر تابلو برق در داخل خانه قرار دارد؟ در این مورد، برق کاران، بر اساس عقیده خود، به دو اردوگاه آشتی ناپذیر تقسیم می شوند.
اولین استدلال می کند که SIP را می توان بلافاصله از سوراخی در دیوار با یک آستین فلزی یا پلاستیکی از قبل نصب شده در داخل ساختمان و سپس در گودال - روی سپر هدایت کرد. مخالفان آنها اعتراض می کنند که سیم های خود نگهدار فقط برای اجرای خطوط هوایی در نظر گرفته شده است و عایق SIP تحت تأثیر تماس مداوم با سطح دیوار و بارهای مکانیکی تأثیر منفی می گذارد و نمی تواند ایمنی الکتریکی و آتش نشانی مناسب را در داخل خانه ایجاد کند. بنابراین، در نزدیکی نقطه اتصال SIP، باید یک جعبه مهر و موم شده با بلوک ترمینال یا قطع کننده مدار نصب کنید و با کابل (مثلا VVGng)به داخل ساختمان بروید.
حق با کیست؟
هر دو گزینه کاملاً رایج هستند و هنگام پذیرش ساختمان باعث اعتراض سازمانهای کنترل کننده نمی شوند. بسیاری از تولید کنندگان محصولات کابلی مشخصات خود را توسعه داده اند و در تولید سیم SIP-5ng تسلط پیدا کرده اند که به گفته آنها برای قرار دادن در داخل مناسب است.محل اما اگر به شدت از نامه اسناد نظارتی (PUE و GOST R 52373-205) پیروی کنید، گزینه دوم با نصب یک جعبه مهر و موم اتصال ارجح تر به نظر می رسد.
حالا فقط باید SIP را به SIP روی پایه ورودی با استفاده از یک گیره سوراخ کننده مهر و موم وصل کرد. لازم به ذکر است که استفاده از این دستگاه‌ها فقط یک بار توصیه می‌شود، اگرچه برخی از تغییرات دارای پیچ‌های جداکننده هستند.
نگهداری و تعمیر
عمر سیم های خود نگهدار و دستگاه های گیره که برای اتصال SIP به SIP استفاده می شود که توسط سازندگان اعلام شده است تا ۴۰ سال است. چنین سیستم هایی به تعمیر و نگهداری نیاز ندارند. بازرسی دوره ای بصری کافی است. اگر در همان زمان نقض یکپارچگی پوشش عایق یا خود هسته ها آشکار شد، لازم است کار تعمیر انجام شود.
هسته با عایق آسیب دیده با استفاده از گوه های مخصوص یا دستگاه های بداهه ساخته شده از مواد دی الکتریک از بسته مشترک جدا می شود و یک لایه دولایه نوار الکتریکی روی ناحیه معیوب اعمال می شود.
در صورت آسیب به هسته رسانا (تا طول 2 متر) این بخش با سیم جدید مشابه از نظر مقطع و مارک جایگزین می شود. اتصالات با گیره های سوراخ کننده مهر و موم شده انجام می شود. با طول بیشتر، جایگزینی کامل کل هسته (یا بسته نرم افزاری) مناسب تر است.
نصب صحیح و تعمیرات به موقع کلید تامین برق بدون وقفه سایت است.
