همه کسانی که تجهیزات الکترونیکی را تعمیر می کنند می دانند که گاهی اوقات لازم است ارزش آن را با ظاهر یک مقاومت تعیین کرد. ساده ترین راه اندازه گیری مقاومت با اهم متر است، اما مشکل اینجاست که همیشه نمی توان آن را بدون آسیب رساندن به برد مدار، مخصوصاً چند لایه، لحیم کرد، اما اتفاق می افتد که در مورد یکپارچگی کنتاکت های داخلی شک و تردید وجود دارد.. اگر مداری وجود داشته باشد، همه چیز ساده است - می توانید به آن نگاه کنید و ببینید که R18، به عنوان مثال، 47 اهم است. و اگر آنجا نیست، اما باید آن را بفهمید، و باید خودتان طرح را ترسیم کنید؟
خوشبختانه، سازندگان قطعات الکترونیکی بین خود توافق کرده اند و یک علامت استاندارد مقاومت وجود دارد. درست است، و در طول دهه‌های گذشته تغییر کرده است.
علامت گذاری رنگی مقاومت ها امروزه رایج ترین است. بسیار ساده است و خواندن اسم، در دست داشتن یک رمزگشای مقوایی ساده، چند ثانیه است. این دستگاه به طور گسترده در دسترس است، در هر فروشگاه رادیویی موجود است و بسیار ارزان است، بنابراین ارزش به خاطر سپردن مقادیر رنگ را ندارد. علامت گذاری مقاومت ها شامل این واقعیت است که حلقه هایی با رنگ های مختلف روی مقاومت نقاشی می شوند.که هر کدام به معنای یک رقم، یک ضریب یا درجه ای از دقت است.
نوارها از سه تا پنج موجود است. آنها باید از اول خوانده شوند، نزدیک به یکی از نتیجه گیری ها قرار دارند. به عنوان مثال، چهار خط وجود دارد. اولی قهوه ای، دومی سیاه، سومی قرمز، چهارمی خاکستری است. شما باید این رنگ ها را روی رسیور شماره گیری کنید و از رنگ سوم صرفنظر کنید (در آنجا باید موقعیت "نه" را انتخاب کنید). تمام شد، این 1 کیلو اهم با دقت 0.05٪ است. اگر سه نوار وجود دارد، دقت 20% است.
گاهی اوقات نیاز به مقابله با تجهیزات قدیمی شوروی وجود دارد که هنوز در حال استفاده هستند. زمانی که او را سرزنش کردند، دست و پا چلفتی و زشت به نظر می رسید، اما گذشت زمان سرزندگی شگفت انگیز برخی از نمونه های این تجهیزات را نشان داده است و اکنون حتی گاهی اوقات به آن "وینتیج" می گویند. علامت گذاری مقاومت های ساخت شوروی حتی ساده تر از رنگ است، مقدار به سادگی روی آنها نوشته شده است، به عنوان مثال، 4K7 به معنای 4700 اهم است. و بس. ساده و واضح. یک اشکال - این کتیبه ممکن است در پایین باشد، کارخانه های رادیویی اتحاد جماهیر شوروی به ندرت از نصب مقاومت "ایستاده" استفاده می کردند، ژاپنی ها آن را برای صرفه جویی در فضا روی تخته دوست داشتند.
کوچک سازی فناوری الکترونیکی، سازندگان آن را در برابر نیاز به ابداع روش های جدید نصب قرار داده است. لحیم کاری کلاسیک مقاومت ها از طریق سوراخ های روی تخته در وضعیت "ایستاده" یا "درازکش" فضای زیادی را اشغال می کند و اکنون روش جدیدی برای مونتاژ ریز مدارها ظاهر شده است - smd. در این مخفف انگلیسی، سه کلمه رمزگذاری شده است: "سطح" - سطح، "mount" - نصب، و "تکنولوژی" - معنی آن واضح است. کم اهمیتقطعات به طور مستقیم به مسیر روی سطح، بدون سوراخ و پایه لحیم می شوند. مقاومت ها و سایر اجزاء مانند دیودها و خازن ها نیز باید دوباره برچسب گذاری شوند.
علامت گذاری مقاومت های smd تا حدودی یادآور روش خوب قدیمی شوروی است. روی آنها اعداد و حروف نیز چاپ شده است. هنوز تفاوت وجود دارد. حرف همیشه وجود ندارد، در صورت لزوم، "R" به عنوان کاما جدا کننده استفاده می شود.
برای مثال، 2183 به این معنی است که 218 باید در 1000 ضرب شود تا 218 کیلو اهم بدست آید. مقاومت‌هایی با تلورانس تا 10 درصد با چهار رقم مشخص می‌شوند، آخرین رقم به معنای قدرتی است که باید ده را افزایش دهید و عدد سه رقمی تشکیل‌شده در دو رقم اول را در این نتیجه ضرب کنید.
با مقاومت های smd با کیفیت بالاتر، با تحمل 1% کمی سخت تر. در اینجا، درجه ده ها با حرف داده می شود، به عنوان مثال، D 10 مکعب است. اگر روی مقاومت 10D نوشته شود، به معنای 10 کیلو اهم است.
علاوه بر جداول جستجو، تعمیرکار به یک ذره بین نیاز دارد زیرا کاراکترها بسیار کوچک هستند!
