مقررات زیست محیطی مدرن بسیار سختگیرانه است و استانداردهای ترکیب گازهای خروجی به وضوح تعریف شده است. به همین دلیل است که در صنعت خودروسازی مدرن از دستگاه های خاصی استفاده می شود. اینها مبدل های کاتالیزوری هستند که تحت تأثیر آنها سطح مواد سمی در اگزوز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. متأسفانه چنین دستگاه هایی فقط در شرایط خاصی به خوبی کار می کنند. حسگر اکسیژن برای این کار است. این جزئیات کوچک عملکرد بسیار مهمی را انجام می دهد.
سنسور اکسیژن چیست؟
ترکیب بهینه مخلوط سوخت و هوا زمانی است که 1 قسمت سوخت تقریباً 14.7 قسمت هوا را تشکیل می دهد. در این حالت نسبت هوای اضافی (L) برابر با 1 است. عملکرد مؤثر مبدل کاتالیزوری تنها زمانی امکان پذیر است که L برابر با 1 با خطای 0.01 باشد. وظیفه اصلی سنسور کنترل ترکیبات است. مخلوط سوخت و هوا.
حسگر اکسیژن دستگاه کوچکی است که از مواد متخلخل ساخته شده است. جزء اصلی آن دی اکسید زیرکونیوم است. از بالامورد روکش پلاتین است. چنین وسیله ای به تفاوت بین محتوای اکسیژن موجود در جو و گازهای خروجی پاسخ می دهد. علاوه بر این، در خروجی، اختلاف پتانسیل مناسبی ایجاد می‌کند.
اصل کار این کاوشگر بسیار ساده است. با کاهش سطح اکسیژن در اگزوز، واکنش های کاهش دی اکسید زیرکونیوم آغاز می شود. به هر حال، پلاتین کاتالیزور چنین تحولی است. و از آنجایی که واکنش‌های کاهش متناوب با فرآیندهای اکسیداتیو روی سطح حسگر است، یکپارچگی و عملکرد پروب به طور خودکار حفظ می‌شود.
امروزه چندین مدل اولیه از این دستگاه ها وجود دارد. محبوب ترین آنها سنسور اکسیژن بوش است. این دستگاه با حساسیت و عملکرد بالا مشخص می شود.
سنسور اکسیژن دو نقطه ای
این یکی از مدل های اصلی چنین دستگاهی است. کاوشگر هم در جلوی خنثی کننده و هم در پشت آن نصب شده است که باعث می شود ضریب هوای اضافی را با وضوح بیشتری ثابت کنید. الکترود در یک طرف دستگاه با هوای اتمسفر و از طرف دیگر با گازهای خروجی در تماس است و با تولید پتانسیل به تفاوت واکنش نشان می دهد. هرچه میزان اکسیژن در اگزوز بیشتر باشد، ولتاژ تولید شده کمتر است.
هنگامی که سطح اکسیژن در مخلوط هوا و سوخت کاهش می یابد و ولتاژ بالا می رود، یک سیگنال الکتریکی تولید می شود و به سیستم کنترل موتور منتقل می شود.
پهن باندسنسور اکسیژن
این دستگاه هم از نظر ساختار و هم از نظر اصول عملکرد کمی با دستگاه قبلی متفاوت است. از دو بخش سرامیکی تشکیل شده است: یک پروب معمولی دو نقطه ای و یک قسمت پمپاژ. ولتاژ 450 میلی ولت به طور مداوم بین دو الکترود در قسمت دو نقطه ای پروب ایجاد می شود. در همان زمان، اکسیژن از گازهای خروجی از قسمت پمپاژ سنسور عبور می کند. هر چه سطح اکسیژن کمتر باشد، ولتاژ بین دو الکترود بیشتر است. در چنین مواردی، سیگنال به واحد کنترل الکترونیکی منتقل می شود. به هر حال، سنسور اکسیژن VAZ دقیقاً طبق این طرح کار می کند.
