لنز وریفوکال لنزی با فاصله کانونی قابل تنظیم دستی است. دستگاه هایی از این نوع در دوربین ها (که منحصراً مجهز به لنزهایی از این نوع هستند) و دوربین های فیلمبرداری (می توانند با فاصله کانونی ثابت یا متغیر باشند) استفاده می شوند. یک لنز متغیر از یک سیستم نوری واحد تشکیل شده است که اجزای آن به طور مکانیکی نسبت به یکدیگر جابجا می شوند و در نتیجه تغییر (تنظیم) صاف فاصله کانونی و بر این اساس مقیاس تصویر در محدوده فاصله کانونی ایجاد می شود. با این حال، وضوح هدف جسم و دیافراگم نسبی تغییر نمی کند.
لنز متغیر با قابلیت تنظیم دستی به شما امکان می دهد فاصله کانونی را دو بار تغییر دهید، که این امکان را به شما می دهد تا زاویه دید دوربین را برای بهترین تصویر تنظیم کنید. دستگاه های دارای کنترل از راه دور می توانند فاصله کانونی را از 6 تا 50 بار تغییر دهند. چنین لنزهایی برای نظارت تصویری استفاده می شود.
بیایید ببینیم که مزایا و معایب چنین دستگاهی به عنوان لنز وریفوکال چیست.
از مزایای دستگاه می توان به این واقعیت اشاره کرد که به شما امکان می دهد هنگام نصب دوربین فیلمبرداری، زاویه دید را مستقیماً در محل تنظیم کنید. و البته پس از نصب دوربین امکان تنظیم فاصله کانونی نیز وجود دارد. اینجاست که مزایای چنین دستگاه هایی به پایان می رسد. حالا بیایید به معایب بپردازیم.
یک دوربین با لنز متغیر باید تنظیم شود، که همیشه راحت نیست، زیرا باید دائماً تجهیزات اضافی (مانیتور آزمایش، باتری و غیره) را با خود حمل کنید. تنظیم لنز بسیار پیچیده است، لازم است نسبت بهینه فاصله کانونی و وضوح تعیین شود و روشی با فیلترهای مخصوص (بسیار گران قیمت) انجام می شود که تصویر را تیره می کند. بنابراین اولین نقطه ضعف تنظیمات پیچیده است.
یک لنز وریفوکال دارای توان عملیاتی (دیافراگم) کمتری نسبت به لنزهای ثابت است. این امر به ویژه در دستگاه هایی با دامنه وسیع (5-50) قابل توجه است، کیفیت تصویر در هنگام غروب منزجر کننده خواهد بود. دیافراگم پایین دومین نقطه ضعف است.
سومین عیب لنزهای وریفوکال این است که می تواند در طول زمان به دلیل تأثیرات مکانیکی یا حرارتی فوکوس کند. در نتیجه، پس از چند ماه تنظیم اضافی مورد نیاز خواهد بود.
چهارمین عیب قیمت چنین لنزی است.بسیار گرانتر از ثابت است.
به طور خلاصه، اجازه دهید بگوییم که لنزهای وریفوکال، علیرغم کاستی هایی که دارند، بسیار محبوب هستند و تقاضای بیشتری نسبت به لنزهای ثابت دارند. با این حال، شایان ذکر است که بررسی در این مقاله فقط برای دوربین‌هایی است که برای نظارت تصویری طراحی شده‌اند، زیرا تنها آنها امکان انتخاب لنزهای ثابت یا قابل تنظیم را دارند. دوربین‌ها و دوربین‌های فیلمبرداری مصرفی منحصراً از اپتیک‌های قابل تنظیم استفاده می‌کنند.
